مراقبه ذن چیست و چه ویژگی های دارد؟

مدیتیشن ذن ، که به زازن نیز معروف است ، یک روش مراقبه است که ریشه در روانشناسی بودایی دارد. هدف مراقبه ذن ، تنظیم توجه است.

به بعضی اوقات به عملی گفته می شود که شامل “فکر کردن در مورد فکر نکردن” است.

معمولاً افراد هنگام مدیتیشن ذن در حالت نیلوفر آبی (با پاهایشان که روی آن قرار دارد) نشسته اند. آنها توجه خود را به سمت داخل متمرکز می کنند. در حالی که برخی از پزشکان می گویند که این کار با شمارش نفس ها انجام می شود – عموماً از یک تا ۱۰ – هر بار که بازدم می کنند ، برخی دیگر می گویند که هیچ شماری درگیر نیست.

مراقبه ذن “مراقبه نظارت باز” محسوب می شود. مهارت های مانیتورینگ بدون توجه به یک موضوع خاص به حالت آگاهی بازتابی با دامنه وسیع توجه تبدیل می شوند.

مراقبه ذن شبیه به ذهن آگاهی است:

زیرا در مورد تمرکز بر حضور ذهن است. اما ذهن آگاهی در مورد تمرکز روی یک شی خاص است و مراقبه ذن شامل یک آگاهی عمومی است.

بر خلاف مهربانی و مراقبه دلسوزی (که تمرکز آن بر پرورش شفقت است) یا مراقبه مانترا (که شامل تلاوت مانترا است) ، مراقبه ذن شامل افزایش آگاهی از روند جسمی و روانی در حال انجام است.

ذن مدیتیشن اغلب شامل نگه داشتن چشم نیمه باز،   متفاوت از بسیاری از انواع دیگر مدیتیشن است که تشویق بستن چشم است. در حین مدیتیشن ذن ، تمرین کنندگان هرگونه اندیشه ای را که در ذهنشان جاری می شود ، رد می کنند و اساساً به هیچ چیز فکر نمی کنند.

با گذشت زمان ، آنها می آموزند که چگونه ذهن خود را از سرگردانی دور نگه دارند و ممکن است بتوانند به ذهن ناخودآگاه خود ضربه بزنند. هدف اغلب آگاهی بیشتر از مفاهیم از پیش تصور شده و بینش نسبت به خود است.

تحقیقات به روشنی نشان می دهد که مراقبه دارای طیف گسترده ای از مزایای سلامت جسمی ، شناختی ، اجتماعی ، معنوی و عاطفی است .   و البته ، مراقبه می تواند یک مسکن عالی برای استرس باشد ، به همین دلیل بسیاری از افراد در وهله اول به آن متوسل می شوند.

این احتمال وجود دارد که مراقبه ذن بسیاری از مزایای انواع دیگر مراقبه را ارائه می دهد ، اما بخش عمده ای از تحقیقات مربوط به مدیتیشن بین انواع مختلف تفاوتی ندارد.

تحقیقات اولیه وجود دارد:

که نشان می دهد انواع مختلف مراقبه ممکن است به روش های کمی متفاوت روی مغز تأثیر بگذارد.   بنابراین ، این امکان وجود دارد که مراقبه ذن فراتر از مزایایی که در سایر انواع مراقبه مشاهده می شود ، مزایای دیگری نیز داشته باشد.

سالهاست که دانشمندان مطالعه کرده اند که مدیتیشن چگونه بر ذهن و بدن تأثیر می گذارد و علاقه خاصی به تمرین مراقبه ذن و چگونگی تأثیر آن بر مغز وجود دارد. در یک تحقیق در سال ۲۰۰۸ ، محققان ۱۲ نفر را که بیش از سه سال تمرین روزانه در مراقبه ذن داشتند ، با ۱۲ تازه کار که هرگز مراقبه نکرده بودند مقایسه کردند.

از همه افراد مورد مطالعه ، اسکن مغزی انجام شد و از آنها خواسته شد تا روی تنفس خود تمرکز کنند. گاهی اوقات از آنها خواسته می شد یک کلمه واقعی را از یک کلمه مزخرف روی صفحه رایانه تشخیص دهند. سپس به آنها دستور داده شد که دوباره سعی کنند روی تنفس خود تمرکز کنند.

اسکن ها

نشان داد که آموزش ذن منجر به فعالیت متفاوت در مجموعه ای از مناطق مغزی موسوم به “شبکه پیش فرض” می شود. شبکه پیش فرض با ذهن های سرگردان مرتبط است.

نویسندگان این مطالعه نتیجه گرفتند که مدیتیشن ممکن است ظرفیت تمرکز ، توجه و محدود کردن حواس پرتی را افزایش دهد – همه اینها می تواند برای بسیاری از افراد در دنیای دیجیتال امروز مبارزه باشد.

همچنین کنجکاوی زیادی در مورد اینکه آیا مراقبه ذن به پزشکان امکان می دهد دسترسی بهتر به ذهن ناخودآگاه خود داشته باشند وجود دارد .

تصور می شود که ذهن آگاه فقط می تواند به طور همزمان روی یک چیز متمرکز شود – مانند لیست مواد غذایی یا کتابی که می خوانید. اما ، کارشناسان گمان می کنند ذهن ناخودآگاه گسترده است. بسیاری از محققان بر این باورند که دانستن چگونگی دستیابی به فرآیندهای ناخودآگاه می تواند باعث ایجاد خلاقیت بیشتر شود و به مردم کمک کند تا از اهداف لازم برای رسیدن به اهداف خود آگاه شوند.

یک مطالعه در سال ۲۰۱۲ بررسی کرد که آیا مراقبه ذن به پزشکان کمک می کند تا به ذهن ناخودآگاه خود بهتر دسترسی پیدا کنند.  همه شرکت کنندگان مراقبه ذن بودند. از یک گروه خواسته شد به مدت ۲۰ دقیقه مراقبه کند. از گروه دیگر خواسته شد که مجله بخواند. سپس ، همه شرکت کنندگان در رایانه ها با یک کامپیوتر در محفظه ها نشسته بودند.

به آنها دستور داده شد که سه کلمه ارائه شده روی صفحه توسط کلمه چهارم و مرتبط را پیوند دهند. از آنها خواسته شد که هرچه سریعتر جواب را تایپ کنند. افرادی که قبل از انجام آزمایش مراقبه می کردند می توانند کار را سریعتر انجام دهند ، که به محققان نشان داد که آنها به ذهن ناخودآگاه خود دسترسی بهتری دارند.

در یک مطالعه دیگر ، یک گروه مجبور شد ۲۰ دقیقه در حالی که به گروه کنترل گفته شده استراحت کنند ، مدیتیشن کنند. سپس از کلیه داوطلبان ۲۰ سؤال پرسیده شد که هر کدام سه یا چهار پاسخ صحیح داشتند. به عنوان مثال ، ممکن است از آنها خواسته شود یکی از چهار فصل را نام ببرند. با این وجود ، درست قبل از دیدن این سوال روی صفحه رایانه ، یک پاسخ بالقوه مانند “بهار” برای ۱۶ میلی ثانیه پخش شد.

گروه مراقبه ، به طور متوسط ​​۶.۸ پاسخ داد که مطابق با کلمات زیرکی است. گروه کنترل فقط با ۴.۹ کلمه مطابقت داشتند.

محققان به این نتیجه رسیدند که مراقبه کنندگان بهتر از آنکه غیر مراقبه کننده باشد ، به آنچه که مغز به آن توجه کرده است ، دسترسی دارند.

نویسندگان این گزارش گزارش می دهند که مراقبه ذن می تواند درک بهتری از آنچه در پس زمینه مغز می گذرد فراهم کند

در حالی که بسیاری از شیوه های مراقبه در مورد ارتباط ذهن و بدن است ، نویسندگان یک مطالعه ۲۰۱۸ که در ژورنال طب سنتی و مکمل منتشر شده است ، می گویند مراقبه ذن همچنین تعامل مغز و قلب را شامل می شود. 

به گفته نویسندگان ، تمرین کنندگان ذن تمرین خود را صرف افشای قلب معنوی در قلب ارگان می کنند. آنها اظهار داشتند ، “طی سالها تمرین مراقبه ذن ، پزشکان عملکردهای مغز خود را کاملاً در یک مغز به اصطلاح جدا شده تحت سلطه قلب معنوی اصلاح می کنند.”

این یکی از دلایلی است که باعث می شود مراقبه ذن در برنامه های درمان مواد مخدر در تایوان استفاده شود. مراقبه ذن ضربان قلب و تنفس را کاهش می دهد و در عین حال عملکرد سیستم عصبی اتونوم را نیز بهبود می بخشد.

افرادی که در اثر بهبودی سوءمصرف مواد مخدر بهبود می یابند ممکن است با سیستم عصبی خودمختار خود مشکل داشته باشند – سیستم مسئول کنترل عملکردهای بدن که آگاهانه هدایت نمی شوند ، مانند تنفس ، ضربان قلب و فرآیندهای گوارشی.

مراقبه ذن همچنین باعث

بهبود خلق و خو می شود و روحیه بهتر می تواند برای کمک به افرادی که معتاد به مواد مخدر هستند در برابر وسوسه استفاده مجدد از مواد مخدر مقاومت کند. محققان همچنین دریافتند که مراقبه ذن “عملکرد هیپوتالاموس و لوب فرونتال را تقویت می کند” ، که خود کنترل آنها را بهبود می بخشد و به آنها در غلبه بر اعتیاد کمک می کند.

شانزده از ۱۸ شرکت کننده در این مطالعه گفتند که آنها “تمیز کردن و جوانسازی بدن و ذهن” را پس از یک جلسه ۱۰ دقیقه مراقبه ذن تجربه کردند. شرکت کنندگان همچنین از سوزن زدن پوست سر ، گرمای بدن و احساس خنک بودن گزارش دادند.

محققانی که از مراقبه ذن به عنوان یک درمان استفاده می کنند می گویند که این مناطق بر مغز تأثیر می گذارد و به افراد کمک می کند تا با موفقیت در سم زدایی و روند بهبودی طی شوند.

روش های بسیاری برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد مراقبه ذن وجود دارد . تعداد زیادی برنامه صوتی ، فیلم های آنلاین ، برنامه های یادگیری آنلاین و کتاب هایی که به موضوع اختصاص داده شده است.

شما همچنین ممکن است یک کلاس مراقبه ذن را پیدا کنید تا بتوانید از یک مدرس یاد بگیرید. علاوه بر این ، انواع عقب نشینی مراقبه وجود دارد که از هر هفته از آخر هفته تا یک ماه یا بیشتر طول می کشد.

عقب نشینی های مدیتیشن ذن به خصوص در مورد گردشگرانی در چین که می خواهند یاد بگیرند این تمرین را در یک معبد بودایی انجام دهند ، بسیار محبوب است. بنابراین بسته به علاقه ، نیازها و بودجه شما روشهای زیادی برای یافتن برنامه وجود دارد که به شما در یادگیری تکنیکهای مراقبه ذن کمک خواهد کرد.

وقتی صحبت از مدیتیشن می شود ، مهم است که دریابید کدام یک برای شما مناسب است. لذت بردن از تمرین مدیتیشن برای حفظ طولانی مدت مهم است.

تحقیقات نشان می دهد که مدیتیشن ذن همیشه مورد علاقه نیست. در حقیقت ، گاهی اوقات ، در پایین لیست است. در یک مطالعه سال ۲۰۱۲ ، دانشجویان در طی چهار هفته هفت روز در تمرین نوع خاصی از مراقبه صرف کردند. در پایان مطالعه از آنها خواسته شد تا به منظور ترجیح شخصی ، رویه های مراقبه را رتبه بندی کنند.

شرکت کنندگان به طور قابل توجهی بیشتر Vipassana (ذهن آگاهی) و مراقبه مانتر را بالاتر از تجسم ذن و چیگونگ قرار دادند.

اگر مراقبه ذن را امتحان می کنید و مناسب شما نیست ، از انواع مراقبه خودداری کنید. شاید به سادگی نیاز داشته باشید که نوع دیگری را امتحان کنید تا زمانی که متوجه شوید مطلبی که مناسب شما باشد