admin 
در این مطلب سعی کردیم اطلاعاتی را در موررد ویروس آنفولانزا را گردآوری کنیم که بهتر این ویروس و نشانه هایش را بشناسیم
سالیانه حدود ۵ الی ۲۰ درصد مردم امریکا به بیماری آنفولانزا دچار میشوند.حدودا ۲۰۰ هزار نفر از بیماران در بیمارستان بستری میشوند که تقریبا ۵۰ هزار نفر از مبتلایان می میرند.هر چه سن بالا رود سیستم ایمنی بدن ضعیف تر میشود و با ضعیف شدن سیستم ایمنی احتمال ابتلا به آنفولانزا بیشتر میشود به ویژه افراد بالای ۶۵ سال مستعد ابتلا به عفونت آنفولانزا هستند و نسبت به دیگران دچار ناتوانی های دراز مدت تری میشوند.
جالب اینجاست زمانی که سیستم ایمنی بدن به ویروس‌ها حمله می‌کند، بسیاری از علائم مرتبط با آنفولانزا را ایجاد می‌کند. تقریبا همه ما با علائم عفونت آنفولانزا مثل تب، سرفه، گلودرد، درد عضلانی، سردرد و خستگی آشنا هستیم؛ اما علت ایجاد این همه مشکل چیست؟ ویروس آنفولانزا با بدن ما چیکار می‌کند؟ این موضوع بیشتر آشنا می‌شویم
عملکرد ویروس آنفولانزا در بدن ما چگونه است؟
ویروس آنفولانزا سبب ایجاد عفونت در مجرای تنفسی یا بینی، گلو و ریه‌ها میشود. ویروس معمولا از طریق دست به غشای مخاطی دهان، بینی یا چشم منتقل میشود. سپس از مجرای تنفسی به سمت انتهای مجاری حرکت می‌کند و از طریق مولکولهای خاصِ سطح سلول به سلول‌های پوششی کیسه‌های هوایی ریه متصل میشود. بعد از ورود ویروس به داخل سلول، از اجزای پروتئینی داخل سلول برای ساخت پروتئین‌های ویروسی و تکثیر خودش استفاده می‌کند. زمانی که تمام بخش‌های یک ویروس بالغ تولید شد، ویروس از سلول بیرون می‌آید و میتواند به سلول‌های مجاور حمله کند
حتی با اینکه این ویروس در مجرا تنفسی قرار میگیرد میتواند حال عمومی بیمار را بد کند.
با اینکه به سیستم تنفسی و مقداری هم به ریه ها آسیب میزنند اما در واقع اکثر علائم ناشی از آنفولانزا در پی
واکنش سیستم ایمنی به ویروس ایجاد میشود. در پاسخ اولیۀ ایمنی، سلول‌های سیستم ایمنی ذاتی بدن مثل ماکروفاژها و نوتروفیل‌ها درگیر میشوند. این سلول‌ها گیرنده‌هایی دارند که حضور ویروس را تشخیص میدهد. در مرحله بعد، این سلول‌ها با تولید مولکولهای شبه‌هورمونی (که سایتوکاین و کموکاین نامیده میشود) زنگ هشدار را به صدا در می‌آورند که نشان میدهد عفونت در بدن است.
کموکاین‌ها سایتوکاین‌ها
سایتوکاین‌ها سایر ترکیبات سیستم ایمنی را برای مبارزه با ویروس فراخوانی می‌کنند و کموکاین‌ها این ترکیبات را به‌سمت
نوعی گلبول سفید است که در فرایند مبارزه با عفونت شرکت می‌کند
بعد از چند روز، سلول‌های به داخل ریه‌ها می‌روند و سلول‌های آلوده به ویروس را می‌کشند. این فرایند میتواند آسیب را ریوی شدید مثل برونشیت ایجاد کند و ممکن است بیماری ریوی فرد بدتر شود و حتی نفس‌کشیدن را برای او سخت کند. علاوه‌براین، در نتیجۀ پاسخ ایمنی به عفونت، درون ریه مخاط تولید میشود و این مخاط برای پاک‌شدن مسیر هوایی، واکنش سرفه را القا می‌کند. به‌طور طبیعی، واکنش‌هایی که در نتیجه ورود در یک فرد سالم به وجود می‌آید، بعد از مدتی از بین می‌رود؛ اما خبر بد اینجاست که واکنش پیشرفته میتواند منجر به مرگ شود
عملکرد نامناسب سلول‌های آنفولانزا برای پاک‌سازی مؤثر ریه‌ها از ویروس ضروری است. (بطورمثال با افزایش سن یا استفاده از داروی‌های سرکوب‌کنندۀ ایمنی)، پاک‌سازی ویروس به تأخیر می‌افتد؛ درنتیجه، عفونت طولانی میشود و آسیب ریه گسترش می‌یابد و میتواند عوارضی مثل ذات الریه باکتریایی ثانویه ایجاد کند و منجر به مرگ شود
چرایی سردرد شدید در زمان آنفولانزا؟
در این دوره بیماری بطور معمول ، زمانی که ویروس آنفولانزا ریه‌ها را درگیر می‌کند، علائم کلی مثل تب، سردرد، خستگی و درد عضلانی دارید. به‌منظور مبارزه درست با ویروس آنفولانزا، سایتوکاین‌ها وکموکاین‌هایی که از سلول‌های ایمنی ذاتی در ریه‌ها تولید شدند، به جریان خون وارد میشوند و به این نشانه‌های کلی کمک می‌کنند. این موضوع مجموعه‌ای از رخدادهای پیچیده زیستی را به همراه دارد
سایتوکاین مهم دیگری که با عفونت آنفولانزا مبارزه می‌کند، فاکتور نکروز توموری آلفا نامیده میشود. این سایتوکاین در ریه‌ها اثرات ضدویروسی کارآمدی دارد؛ اما در حین ابتلا به آنفولانزا یا سایر عفونت‌های ویروسی میتواند موجب تب، کاهش اشتها، خستگی و ضعف شود
درد عضلانی آیا عادی است؟
درد عضلانی و ضعف از نشانه‌های بارز ابتلا به عفونت آنفولانزا است. مطالعه‌ای که اثر عفونت آنفولانزا در مدل حیوانی را بررسی کرد نشان میدهد: این عفونت موجب افزایش بیان ژن‌های تخریب‌کننده ماهیچه و کاهش بیان ژن‌های سازنده ماهیچه در پاها میشود.
عفونت آنفولانزا روی قدرت پاها اثر می‌گذارد و توانایی راه‌رفتن را کم می‌کند. در افراد جوان، با ازبین‌رفتن عفونت، این اثرات از بین می‌روند و فرد به حالت طبیعی باز می‌گردد.
اما در افراد مسن، عوارض ناشی از عفونت، مدت طولانی‌تری باقی می‌مانند. به‌دلیل کاهش ثبات و قدرت پاها در افراد مسن، این افراد در زمان ابتلا به عفونت آنفولانزا بیشتر مستعد افتادن هستند. این موضوع میتواند به معلولیت مزمن این افراد هم منجر شود تا چنین افرادی حتی به عصا یا واکر هم نیاز داشته باشند یا مجبور شوند تحرکشان را کم کنند یا از دیگران کمک بگیرند.
محققان فکر می‌کنند که این اثر عفونت آنفولانزا بر روی ماهیچه، یکی دیگر از عوارض جانبی پاسخ سیستم ایمنی به ویروس است. آنان تلاش می‌کنند با تشخیص فاکتورهای اختصاصی‌ای که در زمان پاسخ ایمنی ایجاد میشود، روش درمان آن را پیدا کنند.
درنهایت اگر هنگام ابتلا به ویروس آنفولانزا رنج بسیاری تحمل می‌کنید، مطمئن باشید که بدنتان دارد به‌سختی و با تمام قوا با عفونت مبارزه می‌کند تا جلوی گسترش عفونت درون ریه‌ها را بگیرد و سلول‌های آلوده را بکشد. پس قوی باشید و بیشتر استراحت کنید
